Η φίλη μας Κλαυδία μου έστειλε δύο όμορφες πασχαλινές συνταγές με υπέροχες αναμνήσεις που συνδέονται μαζί τους. Γράφει χαρακτηριστικά:
Κάποτε που τα οικονομικά ήταν ανθηρά και το πασχαλινό τραπέζι πλουσιοπάροχο, γεμάτο συγγενείς και φίλους και η ζωή μας πιό ανέμελη και σαφώς καλύτερη.....ο πασχαλινός οβελίας έφθανε και περίσσευε.....οπότε η μητέρα μου , που το είχε σε κακό να χαραμίζεται ή να πετιέται φαγητό, είχε καταστήσει οικογενειακή παράδοση την παρασκευή μπουρεκιών (φλογέρες) με τα υπολείμματα του οβελία που πολλές φορές ήταν σχεδόν το μισό αρνί....Οπότε το φαγητό της επομένης ήταν οπωσδήποτε λαδερό, γιά ξεπλυθούμε από την λιπαρή κραιπάλη του Πάσχα και συνήθως έφτιαχνε αγγινάρες αλά πολίτα με αρακά, καρότα, πατατούλες κλπ.....Ο συχωρεμένος ο πατέρας μου , φανατικός κρεατοφάγος, πάντα δυσανασχετούσε και κάθε χρόνο παιζότανε το ίδιο έργο, με τις ίδιες στιχομυθίες που τώρα αναπολώ με συγκίνηση....
κεφαλοτύρι σε κύβους
σκόρδο ψιλοκομμένο
Άνηθος ψιλοκομμένος
αλάτι
πιπέρι
φύλλο κρούστας
Βούτυρο
Τρόπος: Ξεκοκκαλίζουμε το κρέας και πετάμε πέτσες, κόκκαλα και λίπη.
Το κόβουμε σε μικρά κομματάκια σε ένα μπολ.
Κόβουμε ανάλογο κεφαλοτύρι σε κύβους.
Ψιλοκόβουμε άνηθο σε άλλο μπολ.
Ψιλοκόβουμε το σκόρδο.
Κόβουμε σε λωρίδες το φύλλο κρούστας και το βουτυρώνουμε.
Βάζουμε σε κάθε λωρίδα, κρέας, τυρί, άνηθο και σκόρδο πιπέρι και λίγο αλάτι και τυλίγουμε σε φλογέρες.
Τα αραδιάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί, και ψήνουμε στο φούρνο.
Κι όπως λέει η φίλη μας, με αβγοσαλάτα και μαρουλοσαλάτα και φυσικά με τσίπουρο τρώμε τις φλογέρες μας και απογειωνόμαστε.
Αχ και πάλι τι μάς κάνεις Μαίρη μου! Και, ηθικός αυτουργός η ....Κλαυδία ναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση καλή μου.